2018, een nieuw jaar met nieuwe kansen, nieuwe onderzoeken en nieuwe ontdekkingen. Wij wensen u allen een voorspoedig en geslaagd jaar toe!
Bonphysics heeft 2017 goed afgesloten met de release van SONOPEC (hier kan u daar meer over lezen). Om nu 2018 goed te beginnen, wilden we u een publicatie uit 2013 nog eens voor leggen, want zonder de kennis uit het verleden mist dit nieuwe jaar haar kansen misschien wel.
De publicatie met de titel ‘Fully and partly divergence and rotation free interpolation of Magnetic fields’ is op 9 juli 2013 geaccepteerd door het ‘Journal of Electromagnetic Analysis and Applications’ en is hier in zijn geheel te lezen.
De uitkomsten van het onderzoek naar een nieuwe interpolatie methode, uitgevoerd en beschreven door V.O. de Haan, geven redenen om in magneetvelden die rotatie en divergent vrij zijn deze nieuwe methode toe te passen. Het gaat hier om een interpolatie systematiek die gebruik maakt van de eigenschappen van het magnetische veld in homogene materialen in afwezigheid van een stroom. Als men deze manier van interpolatie toepast, kan de accuraatheid verhoogd worden met een factor ∆x/r (∆x refereert hier naar de raster grootte en r naar de afstand van de bron tot het interpolatie punt). Hier is rekening gehouden met trilineaire interpolatie en exact dezelfde data is gebruikt.
De aanleiding van dit onderzoek was het gebrek aan een toereikende methode om binnen beperkte tijd accurate kennis te verkrijgen over een vector veld met daarbij voldoende ruimtelijke resolutie.
Met name op het gebied van magnetische velden is het tijdrovend om berekeningen te doen en vaak onmogelijk door de benodigde ruimtelijke resolutie. In zo een geval is men geneigd om veld waardes te meten, ook dit is tijdrovend en ook hier is het onmogelijk om de benodigde ruimtelijke resolutie te verkrijgen.
Door deze ongemakken zijn er hogere orde interpolatie schema’s nodig. Voor het genoemde magneetveld, dat rotatie en divergentie vrij is door een afwezigheid van stroom, in een homogeen materiaal zijn er verschillende procedures bekend voor de toepassing van interpolatie. Zoals beschreven in de publicatie, bezitten deze echter beperkingen. De twee voornaamste beperkingen zijn dat een methode of niet nauwkeurig genoeg is of zeer veel raster punten nodig heeft. In het algemeen resulteren deze methodes in een veld in het raster met een eindige divergentie en rotatie, dit kan leiden tot on-fysische resultaten.
De tekortkomingen van deze methodes zijn te overbruggen met de aangedragen nieuwe handelwijze: een divergentie en rotatie vrije interpolatie methode voor vectoren in een 3D en rechthoekig raster met een accuraatheid in de derde orde in raster grootte. Dit is een handelwijze die is gebaseerd op een passende keuze van een tri-kubische interpolatie schema.
Als u geïnteresseerd bent in de methoden, resultaten en verdere conclusies, raden wij aan om de publicatie zelf te lezen. Zo kan verworven kennis uit 2013, misschien wel gebruikt worden om in 2018 op verder te bouwen, bijvoorbeeld bij het inzetten van andere 3D vormen.
